«Ανθρωπιστική κρίση» : λύση για τις αληθινές ανάγκες του λαού και όχι «ασπιρίνες»

(Όπως δημοσιεύεται στο  www.marxismos.com)

Οι απολογητές του συστήματος στην Ελλάδα ονομάζουν τα τελευταία πέντε με έξι χρόνια, ως «χρόνια της ελληνικής κρίσης». Η αλήθεια είναι ότι ζούμε την πιο βαθειά κρίση του καπιταλισμού στην ιστορία του σε παγκόσμιο επίπεδο ως αποτέλεσμα των δομικών και λειτουργικών αντιφάσεων και αδιεξόδων του. Από την άλλη μεριά όμως η άρχουσα τάξη, να την παρουσιάσει ως συνέπεια λανθασμένων κυβερνητικών και κρατικών επιλογών και επιχειρεί να μεταθέσει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στην εργατική τάξη (είτε λόγω των «εκλογικών επιλογών» της, είτε λόγω κάποιας υποτιθέμενης «σπάταλης ζωής»), Κατ' αυτόν τον τρόπο αφενός προσπαθεί να αποκρύψει την ευθύνη των αστών και αφετέρου για να δημιουργήσει το ανάλογο ενοχικό σύνδρομο, το οποίο θα αποτρέψει οποιαδήποτε μορφή αντίστασης σε αυτό το καθεστώς, αλλά και θα ανακόψει εξαρχής οποιαδήποτε ιδέα κ διάθεση ανατροπής του.

Στα πλαίσια λοιπόν της επιδίωξης της ηθικής και φυσικής εξόντωσης των επαναστατικών δυνάμεων και δυνατοτήτων, αλλά πολύ περισσότερο θέλοντας να διατηρήσουν τον έλεγχο πάνω στις μάζες και στα μέσα παραγωγής, οι αστοί δεν διαπραγματεύονται καν την μείωση των υπερκερδών τους αλλά ούτε έχουν ιδέα για το πώς θα μπορούσε ο καπιταλισμός να βγει από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται. (Οι κομμουνιστές γνωρίζουμε τη λύση : Είναι η αντικατάστασή του από τον σοσιαλισμό!)

Έτσι, με απλά λόγια θα μπορούσε κανείς να πει ότι η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πληρώνουν τα σπασμένα! Η κατακόρυφη πτώση των εισοδημάτων, η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και η αποδόμηση και διάλυση των δομών Υγείας και του κράτους πρόνοιας έχουν φέρει την πλειοψηφία του πληθυσμού αντιμέτωπη με μια εφιαλτική πραγματικότητα.

Αυτό που ξεκίνησε ως περιορισμός της πιστοληπτικής και καταναλωτικής ικανότητας του μεγαλύτερου μέρους όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και των μικροαστών, εξελίχθηκε πλέον σε ολική αδυναμία ανταπόκρισης όχι μόνο σε έκτακτες μικρές ή μεσαίες οικονομικές απαιτήσεις αλλά ακόμη και στην κάλυψη των βασικών καθημερινών υποχρεώσεων και αναγκών!

Δεν μιλούμε πλέον για το ότι κάποιοι δεν μπορούν να πάνε διακοπές, ή να αγοράσουν ακριβά και «επώνυμα» ρούχα, παπούτσια κτλ. Mιλάμε για το ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο ή το στεγαστικό δάνειο και κινδυνεύουν άμεσα να βρεθούν άστεγοι, για ανθρώπους που δεν μπορούν να αγοράσουν τροφή για αυτούς και τα παιδιά τους, αλλά και για πάμπολλους ανασφάλιστους που είναι αβοήθητοι απέναντι στις ασθένειες.

Αυτήν την καθημερινή τραγωδία ονομάζουν «ανθρωπιστική κρίση» ΜΜΕ, κόμματα, φορείς, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ την ονομάζει έτσι. Την κατήγγειλε ως αντιπολίτευση, υποσχέθηκε προεκλογικά με την εξαγγελία του «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης» να την καταπολεμήσει και τώρα ως κυβέρνηση καλείται από την κοινωνία να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του.
Όμως οι συνεχείς υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί της κυβέρνησης ταξικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η απροθυμία ρήξης με τους εκβιαστές τοκογλύφους αλλά και με την εγχώρια αστική τάξη και τα συμφέροντα της διαφθοράς και της διαπλοκής (παρά τις συνεχείς αντικυβερνητικές επιθέσεις μέσω των αστικών ΜΜΕ) απογοητεύουν μέρα με την μέρα όλο και μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης και των μικροαστών που εμπιστεύτηκαν και ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις 25/01.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις του «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης» παραμένουν ανεκπλήρωτες ενώ κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται δημοσίως στα ΜΜΕ ότι πολλές από αυτές ακυρώνονται είτε «εκ των πραγμάτων», είτε στα πλαίσια των «διαπραγματεύσεων με τους εταίρους».`

Η φτώχεια, η δυστυχία, οι στερήσεις, οι αυτοκτονίες, η τραγωδία για την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού συνεχίζεται και η λαϊκή δυσαρέσκεια, αν και σε χαμηλά ακόμη επίπεδα λόγω της δημοφιλίας της νέας κυβέρνησης, δεν θα αργήσει να εκδηλωθεί και να διογκωθεί με επικίνδυνες προοπτικές για την κυβέρνηση, για το ενδεχόμενο επιστροφής των παραδοσιακών αστικών κομμάτων στην εξουσία, αλλά και την άνοδο της δύναμης και της επιρροής της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α.

Στην κατεύθυνση της προσπάθειας υπέρβασης όλων αυτών των εμποδίων, αλλά και της μερικής έστω αντιμετώπισης αυτών των κινδύνων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ κατέθεσε το νομοσχέδιο για «την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης».

Ο χαρακτήρας του νομοσχεδίου δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ουσιαστική λύση του προβλήματος. Δεν είναι καν μια ουσιαστική απόπειρα μερικής επίλυσης μέσα σε αστικά πλαίσια. Κινείται στο επίπεδο επικοινωνιακών τακτικών της προηγούμενης μνημονιακής συγκυβέρνησης ΝΔ- Πασόκ, εφαρμόζοντας στην ουσία ρυθμίσεις των προκατόχων, που είχαν τη μορφή «πασαλείμματος» και «φιλοδωρήματος» στην ουσία εμπαιγμού των εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων.

Συμπληρώνει προγράμματα της Αυτοδιοίκησης που στην ουσία χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ και δε δίνουν καμία ουσιαστική λύση.

Αυτό γίνεται ξεκάθαρο με την πρώτη μάτια στα βασικά μέτρα του νομοσχεδίου που είναι τα εξής :

1) Δωρεάν επανασύνδεση και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.
2) Επίδομα ενοικίου κατοικίας.
3) Επίδομα σίτισης με εκπτωτικά κουπόνια.
4) Ιατροφαρμακευτικές παροχές σε ανέργους και ασθενείς οικονομικά ομάδες.
Καταρχάς τα μέτρα δεν είναι ασφαλώς από μόνα τους κάτι κακό. Ο,τιδήποτε μπορεί να βελτιώσει τη ζωή των εξαθλιωμένων ανθρώπων είναι θετικό και καλοδεχούμενο.

Η λογική όμως και οι αντικειμενικές συνθήκες δεν μπορούν να επιτρέψουν σε ημίμετρα και επικοινωνιακά τεχνάσματα να παρουσιάζονται σαν κοσμογονικά σωτήρια μέτρα και ρηξικέλευθες πολιτικές αποφάσεις και ενέργειες που αλλάζουν καθοριστικά την ζοφερή πραγματικότητα και αποτελούν σημαντικά βήματα προόδου.

Τα πασαλείμματα και τα φιλοδωρήματα δεν είναι η λύση.

Όταν όσο αφορά το μέτρο για την επανασύνδεση και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος το νομοσχέδιο μιλά για ρυθμίσεις και όχι διαγραφές οφειλών, ούτε για μειώσεις τιμολογίων και την ίδια στιγμή οι οφειλέτες και καταναλωτές είναι οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας σε άθλιες συνθήκες…

Όταν το επίδομα ενοικίου θα χορηγείται κατευθείαν στον ιδιοκτήτη του ακινήτου και το ποσό θα είναι 220 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ !!) ανά οικογένεια..

Όταν το επίδομα σίτισης θα δίνεται σε εκπτωτικά κουπόνια (!) με εισοδηματικά κριτήρια (εισοδήματα από κάθε πηγή) τα οποία θα παρέχονται από τα καταστήματα, στην διακριτική ευχέρεια και ευαισθησία θα απευθύνεται η κυβέρνηση (!!!) προκειμένου να τα παρέχουν στους καταναλωτές που θα τα δικαιούνται…

Όταν όσον αφορά τις ιατροφαρμακευτικές παροχές, στην ουσία μιλούμε για τις ρυθμίσεις του νόμου Βρούτση της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Και είναι εμπαιγμός όταν η τωρινή συγκυβέρνηση δεν καταργεί την απαράδεκτη και απάνθρωπη αλλαγή του ορίου των ενσήμων προκειμένου να αποκτήσει κάποιος την ασφαλιστική κάλυψη, από τα 50 στα 100 ένσημα το χρόνο. Πώς θα εξασφαλίσει 100 μεροκάματα ένας άνεργος σήμερα, όταν η ανεργία έχει εκτοξευθεί (ιδιαιτέρως στη νεολαία) και οι μακροχρόνια άνεργοι πολλαπλασιάζονται συνεχώς;

Για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ, προϋπόθεση είναι να μην οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές ή να έχουν κάνει ρύθμιση. Μα πώς να γίνει κάτι τέτοιο όταν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μαστίζονται από τον εφιάλτη της ανεργίας;

Η διοίκηση του ΟΑΕΕ είχε αποφασίσει τον περασμένο Ιούλιο τη δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης και νοσηλείας στον ΕΟΠΠΥ μέχρι 28/02/2015 στους ελεύθερους επαγγελματίες που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους, καθώς έχαναν ή είχαν χάσει τις επιχειρήσεις τους. Με το νέο νομοσχέδιο, αυτό ισχύει μόνο υπό τους νέους όρους. Ναι μεν η απόφαση ήταν προσωρινή και ίσχυε μέχρι τέλη Φεβρουαρίου, όμως δημιουργούσε ένα προηγούμενο άνευ όρων βοήθειας. Αυτό αναιρείται τώρα.

Καταλαβαίνει κανείς ότι στην ουσία καμία πρόοδος δε συντελείται.

Στην καλύτερη περίπτωση είναι ελλιπέστατα και αναποτελεσματικά μέτρα, στην χειρότερη εμπαιγμός!

Δε λύνονται τα ουσιαστικά προβλήματα, δεν εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής και άνετη διαβίωση που δικαιούνται οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, δεν γίνεται καν το πρώτο πραγματικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση!

Κανένα μέτρο δεν αφορά στην άμεση και επείγουσα καταπολέμηση της γάγγραινας της ανεργίας που καταστρέφει και απορρυθμίζει την κοινωνία! Κανένα μέτρο για την φορολόγηση του μεγάλου πλούτου. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία που χτυπιούνται αλύπητα από την ανεργία και την φτώχεια έχουν ανάγκη δραστικών μέτρων. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με την υποταγή και τον συμβιβασμό, μέσα στον ετοιμοθάνατο καπιταλισμό, ούτε καν με τις ουτοπιστικές και αδιέξοδες, καταδικασμένες σε αποτυχία κεινσυανές πολιτικές!

Η εργασία, η Υγεία, η ευημερία του λαού μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο με την ρήξη και την επανάσταση που οδηγούν στην σοσιαλιστική κοινωνία!

Κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μέσων παραγωγής!

Φορολόγηση και απαλλοτρίωση του μεγάλου κεφάλαιου χωρίς αποζημιώσεις!

Κοινωνικοποίηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας!

Δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία!

Εργατικός έλεγχος και εξουσία!

Διεθνιστική αλληλεγγύη και κοινή επαναστατική δράση με την εργατική τάξη σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο!

Συνάντηση των "7": δεν υπάρχουν έντιμοι συμβιβασμοί με τους εκβιαστές

(Όπως δημοσιεύεται στο  www.marxismos.com )

Στον απόηχο των προκλητικών εκβιασμών των δανειστών με εκφραστή τον διαβόητο Κοστέλο, που αποκάλυψαν τον αντιδημοκρατικό και αδίστακτο χαρακτήρα του "θεσμού" της καπιταλιστικής ΕΕ, διεξήχθη χτες στις Βρυξέλλες η συνάντηση που ζήτησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τους Ντράγκι, Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ, Ντάισελμπλουμ, Μέρκελ και Τουσκ.

Η συνάντηση κατέληξε στο ακόλουθο, κοινά αποδεκτό ανακοινωθέν: "Αποδεχόμαστε απόλυτα τη συμφωνία του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Σε πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, δεσμευόμαστε να επιταχύνουμε το έργο μας και να το ολοκληρώσουμε το ταχύτερο δυνατόν. Στο πλαίσιο της συμφωνίας του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015, οι ελληνικές αρχές θα έχουν την ευθύνη για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και θα παρουσιάσουν έναν πλήρη κατάλογο συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων τις επόμενες ημέρες. Επιβεβαιώσαμε εκ νέου την πρακτική συμφωνία επί της διαδικασίας: Οι συνομιλίες για θέματα πολιτικής θα λαμβάνουν χώρα στις Βρυξέλλες. Οι αποστολές για τη συγκέντρωση πληροφοριών λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα. Το Eurogroup είναι έτοιμο να συγκληθεί εκ νέου το συντομότερο δυνατό". Όπως ανέφεραν τα σχετικά ρεπορτάζ του αστικού Τύπου, στη συνάντηση οι αστοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι ζήτησαν από τον πρωθυπουργό "να παρουσιάσει μεταρρυθμίσεις, οι οποίες μπορούν να περάσουν άμεσα και οι οποίες θα απελευθέρωναν ενδεχομένως την εκταμίευση των κερδών κεντρικών τραπεζών (Smp's) αξίας 1,9 δις", μετά από σχετική απόφαση που θα μπορούσε να ληφθεί σε έκτακτο Eurogroup την επόμενη εβδομάδα (πηγή: www.kathimerini.gr).

Πώς θα μπορούσαμε να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα της χθεσινής συνάντησης από την σκοπιά των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού; Η κυβέρνηση επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να εφαρμόσει τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη. Από την στιγμή που όπως έχουμε ήδη εξηγήσει σε μια σειρά ανακοινώσεων και άρθρων μας, αυτή η συμφωνία συνιστά συμφιλίωση με τα Μνημόνια και τη λιτότητα, η φράση "Αποδεχόμαστε απόλυτα τη συμφωνία του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015" που περιέχεται στο ανακοινωθέν, σημαίνει πολύ συγκεκριμένα και επώδυνα για τον εργαζόμενο λαό πράγματα.

Σημαίνει ότι η εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης αναβάλλεται επ' αόριστον και τα μέτρα της κυβέρνησης θα συνεχίζουν να υποβάλλονται για έγκριση στους δανειστές, "τεχνικά" στους υπαλλήλους τους και πολιτικά στους κυβερνητικούς τους εκπροσώπους. Σημαίνει ότι το χρέος θα εξυπηρετείται κανονικά, χωρίς μάλιστα οι δανειστές να έχουν καν δεσμευτεί ότι θα καταβάλουν τις δόσεις που εκκρεμούν από τα υφιστάμενα δάνεια, κάτι που θα οδηγήσει στην κλιμάκωση της ανελέητης πίεσης στις λειτουργικές δαπάνες του κράτους για να πληρωθούν κανονικά και στην ώρα τους οι δανειστές. Σημαίνει, τέλος, ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα "μεταρρυθμίσεις" συμβατές με τη συμφωνία του Eurogroup. Ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση είπε ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα οδηγούν σε πρωτογενές πλεόνασμα αλλά με "κοινωνικό πρόσημο". Όμως, είναι σαφές σε όποιον γνωρίζει ανάγνωση ότι τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία του Eurogroup δεν έχουν "κοινωνικό", αλλά αντεργατικό, αντιλαϊκό και "μνημονιακό" πρόσημο, καθώς αυτή έκανε λόγο για ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές κοινωνικών δαπανών.

Η κυβέρνηση επιβεβαίωσε, επίσης, την πρόθεσή της να εφαρμόσει τάχιστα τις αποδεκτές από τους δανειστές προτάσεις της λεγόμενης "συμπληρωματικής λίστας Βαρουφάκη". Το πιο σημαντικό από τα νέα μέτρα που περιέχονται σε αυτή τη λίστα είναι η συγκρότηση και λειτουργία του λεγόμενου Δημοσιονομικού Συμβουλίου, κατ' εφαρμογή του νόμου 4270/2004 που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα αποτελεί μια ανεξάρτητη από την εκλεγμένη κυβέρνηση Αρχή, που θα επιβλέπει για λογαριασμό των δανειστών τα δημοσιονομικά της χώρας και θα παρεμβαίνει, όταν διαπιστώνει "εκτροχιασμό" από τα συμφωνηθέντα, δηλαδή θα εμποδίζει οποιοδήποτε μέτρο παραβιάζει το ασφυκτικό πλαίσιο της λιτότητας και θα εισηγείται την εφαρμογή νέων περικοπών.

Η κυβέρνηση, τέλος, παρά τις δίκαιες διαμαρτυρίες των προηγούμενων ημερών έναντι των προκλήσεων των διάφορων Κοστέλο, τελικά αποδέχθηκε να λειτουργούν στη χώρα κανονικά οι "αποστολές για τη συγκέντρωση πληροφοριών". Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι παρά τη μετονομασία των εγχώριων κλιμακίων των δανειστών, η ταπεινωτική διαδικασία διαρκούς και εξονυχιστικού ελέγχου της αξιοπιστίας της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης θα συνεχίζεται απρόσκοπτα, όπως συνέβαινε με τις προηγούμενες Μνημονιακές κυβερνήσεις.

Μετά, λοιπόν, και από τη χθεσινή "συνάντηση των 7" γίνεται ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση, παρά τις φραστικές δημόσιες αντιπαραθέσεις με τον άθλιο Σόιμπλε και την παρέα του, έχει στην ατζέντα της αποκλειστικά το συμβιβασμό με τους δυνάστες-δανειστές, προσδοκώντας αυτός να είναι τελικά "αξιοπρεπής και έντιμος". Όμως, από την στιγμή που αποδέχεται σαν βάση τον σάπιο ελληνικό καπιταλισμό και το παρασιτικό και τεράστιο χρέος που ο ίδιος δημιούργησε, αναπόφευκτα κάθε συμβιβασμός θα είναι ταπεινωτικός, ανέντιμος αλλά και ασταθής. Ταπεινωτικός, γιατί η κυβέρνηση θα κυβερνά υπό την κηδεμονία των δανειστών. Ανέντιμος, γιατί θα στηρίζεται στην εγκατάλειψη ενός προγράμματος που προεκλογικά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εμφάνιζε σαν αδιαπραγμάτευτο. Και τέλος, ασταθής, γιατί ο υφιστάμενος καπιταλιστικός βάλτος της ύφεσης και της υπερχρέωσης θα επιβάλλει διαρκώς τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, για να αποφευχθεί η κρατική χρεοκοπία.

Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση άρχισε τις έμπρακτες υποχωρήσεις, δεν "μάσησε" τα λόγια της. Ο ρόλος των κομμουνιστών δεν είναι να ωραιοποιούν τις καταστάσεις και τα γεγονότα, αλλά να τα προσδιορίζουν και να τα εξηγούν με σαφήνεια. Η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του κόμματος από τις 20 Φλεβάρη έχουν επίσημα μπει σε έναν κατήφορο άτακτων υποχωρήσεων, που εκφράζει απροθυμία και φόβο για μια πραγματική ρήξη με τους δυνάστες-δανειστές. Αν προχωρούσαν τολμηρά στην άμεση εφαρμογή του προγράμματος που υπερψήφισε ο λαός στις εκλογές, οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ θα ήμασταν οι πρώτοι που θα τους υποστηρίζαμε και θα τους ενθαρρύναμε να προχωρήσουν μέχρι το τέλος στην ανατροπή των Μνημονίων και της λιτότητας. Όμως, δυστυχώς, είναι εμφανές ότι κινούνται σταθερά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κι αυτός ο δρόμος θα οδηγήσει αναπόφευκτα και σύντομα την κυβέρνηση σε αντεργατικές-αντιλαϊκές "μεταρρυθμίσεις", στην κατασπατάληση της απλόχερης υποστήριξης που της δίνει μέχρι σήμερα ο λαός και σε ένα νέο Μνημόνιο που θα επιβληθεί σε συναίνεση με τα αστικά, μνημονιακά κόμματα.

Η μόνη δύναμη που μπορεί να σταματήσει σήμερα αυτή την ολισθηρή πορεία είναι οι αριστεροί αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Από κοινού οι συλλογικότητες της αριστεράς του κόμματος και όλα τα γνωστά ηγετικά στελέχη που έχουν διαφωνήσει άμεσα ή έμμεσα με την κυβερνητική πολιτική (Μ. Γλέζος, Σ. Σακοράφα, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Γ. Μηλιός κ.α.) θα πρέπει να λάβουν όλες τις απαραίτητες πολιτικές πρωτοβουλίες. Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ από τη δική της πλευρά, θα συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά τον αγώνα για να υιοθετηθεί άμεσα μια ριζικά διαφορετική πολιτική ρήξης με τους δυνάστες-δανειστές. ενεργητικής επιδίωξης του ξεσηκωμού των ευρωπαίων εργαζόμενων στο πλευρό του ελληνικού εργαζόμενου λαού, καθώς και άμεσης εφαρμογής των αναγκαίων ριζοσπαστικών, σοσιαλιστικών μέτρων που θα βάλουν τέλος στην κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου στην χώρα.

Η ΓΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ!

Γιορτάζουμε την 105η επέτειο της εξέγερσης του Κιλελέρ.

Το πάγιο αίτημα "Γη και Ελευθερία"

Στην εποχή της πιο βαθειάς και σοβαρής κρίσης του καπιταλισμού.

Όταν η παραγωγή αγαθών για τους ανθρώπους έχει μπει σε δεύτερη μοίρα και στη διεθνή οικονομία 

κυριαρχεί ο παρασιτισμός "των Αγορών".

Το αίτημα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής συνεπάγεται την ελευθερία και την ισότητα των ανθρώπων.

Η ΓΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ!

Το ίδιο και ο πλούτος!

Σε αυτούς που τον παράγουν!

Eκδήλωση - συζήτηση της Κομμουνιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ : «Από την κατάργηση των Μνημονίων στη συμφωνία του Eurogroup - Σοσιαλδημοκρατικός συμβιβασμός ή σοσιαλιστική ρήξη; Η εναλλακτική λύση των κομμουνιστών»

Kεντρική πολιτική εκδήλωση - συζήτηση της Κομμουνιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ 

το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 18.00 στο Πολυτεχνείο (Στουρνάρη και Πατησίων, αίθουσα 20, κτίριο Γκίνη). 

Θέμα: «Από την κατάργηση των Μνημονίων στη συμφωνία του Eurogroup - Σοσιαλδημοκρατικός συμβιβασμός ή σοσιαλιστική ρήξη; Η εναλλακτική λύση των κομμουνιστών» 


Ομιλητές: 


- Σταμάτης Καραγιαννόπουλος - Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» 


- Δημήτρης Μπελαντής - Συγγραφέας, μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ.

Κάλεσμα της Κομμουνιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ προς τις τάσεις, τις συνιστώσες και τα μέλη του κόμματος που διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική συνθηκολόγησης με τους δανειστές

(Όπως δημοσιεύεται στο  www.marxismos.com )

Η Κομμουνιστική Τάση σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που απαιτούν την αλλαγή πορείας της κυβέρνησης και την υιοθέτηση ενός σχεδίου ρήξης με τους εκβιαστές της τρόικας και το κεφάλαιο, απευθύνει έκκληση για κοινή δράση προς όλες τις άλλες συλλογικότητες και τους αγωνιστές της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ.

Προς τους συντρόφους

του Αριστερού Ρεύματος (http://www.iskra.gr)

του Κόκκινου Δικτύου (http://rproject.gr)

και όλους τους συντρόφους που διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική συνθηκολόγησης με τους δανειστές και υποχώρησης από τις προεκλογικές δεσμεύσεις.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

η απαράδεκτη συμφωνία της κυβέρνησης στο Eurogroup της 20ης Φλεβάρη σηματοδότησε την υποχώρηση από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και προετοιμάζει το έδαφος για την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού, μέσα σ’ ένα πολιτικό σκηνικό στο οποίο οι δανειστές θα εκβιάζουν διαρκώς για νέα μέτρα λιτότητας και θα πρέπει να ζητείται η έγκρισή τους για κάθε νέο κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Η υποχωρητική στάση της κυβέρνησης και η απροθυμία της ηγετικής ομάδας του κόμματος να υιοθετήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο ρήξης με τους δανειστές και το κεφάλαιο, είναι δυνατό να σπρώξουν άμεσα μεγάλα τμήματα του λαού στην απογοήτευση, τον κυνισμό και τη μοιρολατρική αποδοχή της πολιτικής των Μνημονίων, προετοιμάζοντας το έδαφος για την έλευση στην εξουσία μιας αντιδραστικής κυβέρνησης «εθνικής ενότητας».

Σε αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις ο ρόλος των τάσεων, των συνιστωσών και όλων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν με την κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής αποκτά καθοριστική σημασία. Η απλή καταγραφή της διαφωνίας του καθενός δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται να συντονίσουμε τη δράση μας και να παλέψουμε δραστήρια για μια άμεση αλλαγή πορείας του κόμματος και της κυβέρνησης, κινητοποιώντας γι’ αυτό το σκοπό ενιαία όλο το διαθέσιμο δυναμικό αγωνιστών.

Για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που συσπειρωνόμαστε στην Κομμουνιστική Τάση αυτή η διαπίστωση σημαίνει συγκεκριμένα πολιτικά καθήκοντα, τα οποία σας καλούμε να εκπληρώσουμε από κοινού, ασφαλώς με την προϋπόθεση ότι οι μετέχοντες στις κοινές μορφές δράσης θα διατηρήσουν στο πλαίσιο αυτής της δράσης το δικαίωμα της έκφρασης των δικών τους ιδιαίτερων ιδεολογικών, πολιτικών και προγραμματικών απόψεων.

Σας προτείνουμε:

- Τη διεξαγωγή κοινών ανοικτών εκδηλώσεων σε γειτονιές, εργατικούς χώρους και χώρους εκπαίδευσης για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των μελών και των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ.

- Την από κοινού λήψη όλων των απαραίτητων πολιτικών πρωτοβουλιών που θα ωθήσουν το κόμμα να παρέμβει αποτελεσματικά για να φέρει την κυβέρνηση στο δρόμο της άμεσης και πλήρους εφαρμογής των προεκλογικών δεσμεύσεων.

Συντροφικά

Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ 9/3/2015

Οι πολιτικές συνέπειες της συμφωνίας στο «Eurogroup»

('Οπως δημοσιεύεται στο www.marxismos.com )

Διαβάστε μια συνοπτική ανάλυση για τις πολιτικές συνέπειες της συμφωνίας που υπέγραψε με τους δανειστές η νέα κυβέρνηση. Αυτό που θα επιβεβαιωθεί στις επόμενες λίγες βδομάδες είναι η θεμελιώδης πολιτική εκτίμηση των κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία η ηγεσία και οι απολογητές της συνήθιζαν να χλευάζουν: καμία πραγματική βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο των εργατικών μαζών δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς τη εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανατροπής του καπιταλισμού και εγκαθίδρυσης μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας.

Η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση στο Eurogroup σηματοδοτεί μια ποιοτική αλλαγή στην πολιτική κατάσταση.

Η νέα κυβέρνηση, μια συγκυβέρνηση ενός εργατικού και ενός αστικού κόμματος, δεν κινείται πλέον προς τ’ αριστερά, όπως στα πρώτα βήματά της. Αποκαλύπτεται σαν μια κυβέρνηση που έχει βασικό της μέλημα, όχι τη σωτηρία των φτωχών και των ανέργων από την κρίση και τα Μνημόνια, αλλά τη διάσωση του ελληνικού καπιταλισμού από την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί το ισχυρό πολιτικό «κέντρο» αυτής της κυβέρνησης, με την υπογραφή της στη συμφωνία – χωρίς ίσως ένα μέρος της να το έχει ακόμα συνειδητοποιήσει - εγκατέλειψε και επίσημα το αριστερό ρεφορμιστικό της πρόγραμμα και αποδέχθηκε επ’ αόριστο την πολιτική προτεραιότητα της «δημοσιονομικής ισορροπίας», δηλαδή της λιτότητας για τις φτωχές εργατικές – λαϊκές μάζες στο βωμό της εξυπηρέτησης του γιγάντιου κρατικού χρέους.

Με αυτή την πολιτική πράξη, η ηγετική ομάδα αποκάλυψε για μια ακόμα φορά την πολιτική ουσία του αριστερού ρεφορμισμού. Οι αριστεροί ρεφορμιστές, εξαιτίας των αυταπατών τους για τον καπιταλισμό και της απουσίας εμπιστοσύνης στον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης, είναι υπέρ των φιλεργατικών μεταρρυθμίσεων όσο αυτές μπορούν να γίνουν ανεκτές από τους καπιταλιστές. Όταν ιστορικά τους τίθεται το καθήκον της σύγκρουσης με την αστική τάξη για να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις, οι αριστεροί ρεφορμιστές επιλέγουν συνήθως τον συμβιβασμό. Έτσι από τον αριστερό ρεφορμισμό περνούν στον δεξιό ρεφορμισμό, δηλαδή στην πλήρη συνθηκολόγηση με την άρχουσα τάξη, υιοθετώντας μια πολιτική που δεν έχει παρά μόνο εξωτερικές, δευτερεύουσες διαφορές με την πολιτική των αστικών κομμάτων.

Γιατί η συμφωνία δεν ήταν «εκεχειρία»

Γιατί όμως πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζουμε ότι η συμφωνία του Eurogroup συνιστά συνθηκολόγηση με την τρόικα και τα Μνημόνια και δεν αποτελεί μια απλή «εκεχειρία», όπως επίμονα διαβεβαιώνουν οι εκπρόσωποι της ηγετικής ομάδας;

Ο πρώτος λόγος είναι ότι με αυτή τη συμφωνία η κυβέρνηση αφήνει τη «θηλιά» του χρέους περασμένη για τα επόμενα πολλά χρόνια στο λαιμό του εργαζόμενου λαού. Με την υπογραφή της στη συμφωνία η ηγετική ομάδα εγκατέλειψε και επίσημα τον σκοπό της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Ακόμα χειρότερα, τον σκοπό αυτό που η ηγετική ομάδα επίμονα υπερασπίζει εδώ και δυο χρόνια ενάντια σε όλους όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουμε την πλήρη, μονομερή διαγραφή του χρέους, η κυβέρνηση δεν τόλμησε καν να τον θέσει στη διαπραγμάτευσή της με τους δανειστές.

Υπογράφοντας τη συμφωνία επίσης, η ηγετική ομάδα αποδέχθηκε στην πράξη τα Μνημόνια και τη λιτότητα. Η παράταση που «έλαβε η χώρα», είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί παράταση του μνημονιακού προγράμματος και τα περί «παράτασης μόνο της δανειακής σύμβασης χωρίς τους μνημονιακούς όρους», η κυβέρνηση τα επικαλείται πλέον μόνο στο εσωτερικό για να καθησυχάσει τους εργαζόμενους, ενώ στις τοποθετήσεις της στο εξωτερικό δεν τολμά να κάνει το ίδιο. Επιπρόσθετα, η παράταση της πολιτικής των Μνημονίων δεν ισχύει μόνο για 4 μήνες. Η συμφωνία κάνει λόγο για την προοπτική μιας νέας συμφωνίας χρηματοδότησης τον Ιούνιο, δηλαδή ενός νέου Μνημονίου. Και ποιος αλήθεια μπορεί να πιστέψει ότι είναι δυνατό να δοθούν νέα δάνεια στην Ελλάδα χωρίς νέες δεσμεύσεις και σκληρούς όρους;

Η συμφωνία όμως, συνιστά και αποδοχή συγκεκριμένα της πολιτικής της λιτότητας. Όταν μια νέα κυβέρνηση αποδέχεται ότι πρέπει να εφαρμόσει φέτος τον προϋπολογισμό που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Σαμαρά, δεσμεύεται να εφαρμόσει την ίδια πολιτική, δηλαδή λιτότητα. Επιπρόσθετα, όταν αυτή η κυβέρνηση αποδέχεται ότι στις παρούσες συνθήκες ύφεσης και πτώσης των φορολογικών εσόδων πρέπει να δημιουργήσει «πρωτογενή πλεονάσματα» αποδέχεται ότι σύντομα θα πρέπει να λάβει πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Οπότε η συμφωνία δεν συνιστά μόνο αποδοχή της υφιστάμενης λιτότητας, αλλά και δέσμευση για την λήψη νέων ανάλογων μέτρων. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου ασαφή μέσα στη συμφωνία, όπως υποστηρίζει ο υπουργός Οικονομικών. Είναι σαφέστατα και αντανακλούν ξεκάθαρα την πορεία υποταγής στην τρόικα και στο κεφάλαιο που έχει χαράξει η κυβέρνηση.

Μια τρίτη απόδειξη ότι η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση δεν αποτελεί «εκεχειρία», είναι το γεγονός ότι εμπεριέχει την αποδοχή της κηδεμονίας από τους πιστωτές. Παρά την υποτιμητική για τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων και υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ μετονομασία της τρόικας σε «θεσμούς», η κυβέρνηση δέχθηκε στην πράξη την ταπεινωτική διαδικασία να υποβάλει στο εξής προς έγκριση στους δανειστές όλα τα σοβαρά μέτρα που προτίθεται να λάβει.

Η τέταρτη τέλος, σαφής απόδειξη ότι δεν έχουμε να κάνουμε με «εκεχειρία» είναι οι ίδιες οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης σε μια σειρά βασικά ζητήματα, που ρητά κατοχυρώνονται στο κείμενο της συμφωνίας. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση αποδέχθηκε να αναβάλει επ’ αόριστο την πλήρη αποκατάσταση του δικαιώματος στη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας (η συμφωνία μιλά για «έξυπνους τρόπους» με βάση νεοφιλελεύθερες νόρμες του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας), αλλά και την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα προ Μνημονίων επίπεδα. Δεσμεύθηκε να αφήσει άθικτες τις συμβάσεις ιδιωτικοποιήσεων που έχουν υπογραφεί από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και ακόμα χειρότερα, να συνεχίσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Εγκατέλειψε κάθε σχέδιο για επιβολή κρατικού ελέγχου στο τραπεζικό σύστημα, που με βάση τη συμφωνία θα πρέπει να λειτουργεί εντός των κανόνων της «ελεύθερης αγοράς». Αποδέχθηκε περαιτέρω περικοπές στις δαπάνες για την κοινωνική πολιτική, καθώς και τη διατήρηση των αντιδραστικών, αντεργατικών αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα.

Κλονισμός της σχέσης με τους εργαζόμενους

Το γεγονός της υπογραφής της συμφωνίας του Eurogroup έχει πολύ σοβαρές, αρνητικές επιπτώσεις στη συνείδηση των εργατικών μαζών στην Ελλάδα και διεθνώς. Ανακόπτει τη διάθεση αφύπνισης των εργατικών μαζών που εκφράστηκε αμέσως μετά τις εκλογές με τα μαζικά συλλαλητήρια στις πλατείες όλης της χώρας. Ακόμα χειρότερα, ποτίζει τις μάζες με το δηλητήριο της μοιρολατρικής αποδοχής της πολιτικής των Μνημονίων σαν «αναγκαίο κακό». Συμβάλει δηλαδή, στην παθητικοποίηση των εργαζομένων και στην πολιτική συμφιλίωσή τους με τα Μνημόνια.

Σε διεθνές επίπεδο, η συμφωνία υπονομεύει το ισχυρό ρεύμα αλληλεγγύης που έτεινε να αναπτυχθεί αμέσως μετά την εκλογή της κυβέρνησης, στέλνοντας στους ευρωπαίους εργαζόμενους, αντί για μήνυμα αγώνα, ένα μήνυμα υποταγής, αλλά και δημιουργώντας αρνητικό τετελεσμένο συνθηκολόγησης με την τρόικα για μια μελλοντική αριστερή κυβέρνηση του PODEMOS στην Ισπανία.

Ο κλονισμός των δεσμών του ΣΥΡΙΖΑ με τις εργατικές μάζες είναι αποφασιστικός και θα γίνει σύντομα ορατός. Στην παρούσα φάση οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση, αλλά και η συμφωνία που υπέγραψε, έχουν πολύ μεγάλη αποδοχή από το λαό. Στο φαινόμενο αυτό συμβάλει και η κατάσταση κρίσης και απαξίωσης στην οποία βρίσκεται το αστικό πολιτικό στρατόπεδο. Όμως τα υψηλά αυτά ποσοστά αποδοχής της κυβέρνησης δεν εκφράζουν μια σταθερή και πραγματική υποστήριξη στην κυβερνητική πολιτική, αλλά αντανακλούν τις μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησε η αρχική κυβερνητική στάση της απειθαρχίας στην τρόικα. Οι προσδοκίες ήδη έχουν μειωθεί σοβαρά μετά τη συμφωνία και αυτό αναπόφευκτα θα αντανακλαστεί και στα επίπεδα υποστήριξης της κυβέρνησης, καθώς αυτή θα είναι σύντομα υποχρεωμένη να λάβει τα μέτρα για τα οποία δεσμεύτηκε στους δανειστές.

Όσο η κυβέρνηση θα δίνει την εικόνα μιας διαχειριστικής ομάδας που πορεύεται με κριτήριο να μη θίξει τη νέα συμφωνία με τους δανειστές και την αρχή της «δημοσιονομικής ισορροπίας» και όσο δεν θα εμφανίζεται διατεθειμένη να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τόσο η υποστήριξή της από τις μάζες θα μειώνεται.

Η συμφωνία έχει ήδη αποφασιστική επίδραση στην εσωκομματική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ. Η τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, με το μικρό ποσοστό αποδοχής της προτεινόμενης πολιτικής απόφασης, αλλά και της πρότασης για το νέο γραμματέα, έδειξε ότι η ηγετική ομάδα είναι πιο απομονωμένη από ποτέ. Στην πραγματικότητα, ο μόνος λόγος για τον οποίο διατηρεί ακόμα τον έλεγχο του κόμματος, είναι η άτολμη στάση της ηγεσίας της αριστερής του πτέρυγας και η απροθυμία της τελευταίας να λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για το συντονισμό όλων των συλλογικοτήτων και των αγωνιστών που διαφωνούν με τη σοσιαλδημοκρατική κεντρική γραμμή.

Η συμφωνία όμως έχει αρνητικές επιπτώσεις και για την ίδια τη συνοχή της κυβέρνησης. Αποτελεί την «πρώτη ύλη» για την αναπόφευκτη εμφάνιση σοβαρών ενδοκυβερνητικών κρίσεων το επόμενο διάστημα. Ήδη η κυβέρνηση δίνει την εικόνα του διαχωρισμού ανάμεσα σε ορισμένους υπουργούς που αποδέχονται τη συμφωνία και σε άλλους που διακηρύσσουν ότι θέλουν να την πολεμήσουν με «ανταρτοπόλεμο» στην πράξη.

Αν μάλιστα η συμφωνία αυτή έρθει για ψήφιση στη Βουλή ή έστω - αν η κυβέρνηση τελικά το αποφύγει - όταν έρθουν για ψήφιση τα μέτρα που αυτή επιβάλει, τότε θα υπάρχει ο κίνδυνος της «ντε φάκτο» ανάδειξης μιας νέας κυβερνητικής συμμαχίας. Μιας συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι πλέον μόνο με τους αστούς, αντιδραστικούς ΑΝΕΛ αλλά και με όλα τα αστικά μνημονιακά κόμματα της Βουλής, δηλαδή τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Παγίδευση από την τρόικα και την άρχουσα τάξη

Η συμφωνία του Eurogroup διαμορφώνει και μια νέα σχέση της κυβέρνησης και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με την τρόικα και την ελληνική άρχουσα τάξη. Οι δανειστές και το αληθινό τους αφεντικό, η γερμανική κυβέρνηση, έχουν το δικαίωμα να παινεύονται ότι παγίδευσαν τη νέα κυβέρνηση σε μια συμφωνία συνέχισης της λιτότητας και εξυπηρέτησης του χρέους, χωρίς κανένα χρηματοδοτικό αντάλλαγμα, μέχρι εκείνη να αποδείξει έμπρακτα την υποταγή της, με νέα μέτρα.

Ο Σόιμπλε και η παρέα του φυσικά, παρά τις κυβερνητικές υποχωρήσεις δεν εμπιστεύονται την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβούνται, όχι τις προθέσεις της, αλλά τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει πάνω της η πίεση της βάσης του κόμματος και των ίδιων των εργατικών μαζών. Γι’ αυτό θέλουν να εκθέσουν αυτήν και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια τους όσο γίνεται περισσότερο και ταυτόχρονα να την σπρώξουν προς την κατεύθυνση μιας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» με τα αστικά κόμματα. Έτσι από την πλευρά της Γερμανίας πρέπει να αναμένουμε ακόμα περισσότερες πιέσεις για μέτρα στο πνεύμα της συμφωνίας και ακόμα σκληρότερους μνημονιακούς όρους για οποιαδήποτε νέα χρηματοδοτική συμφωνία στο άμεσο μέλλον.

Η ελληνική άρχουσα τάξη στην είδηση της συμφωνίας αισθάνθηκε ανακούφιση για την αποφυγή μιας ρήξης που θα μπορούσε να την οδηγήσει εκτός ευρώ. Ταυτόχρονα, αισθάνθηκε ικανοποίηση για την έμπρακτη απόδειξη σεβασμού των θεμελιωδών συμφερόντων της από την πλευρά της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το ότι «τσαλακώθηκε» το πολιτικό προφίλ του κόμματος με την εκδήλωση της πολυπόθητης «κωλοτούμπας».

Με δεδομένη την κρίση στο πολιτικό της στρατόπεδο, το κύριο σώμα της άρχουσας τάξης κατανοεί ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να στηρίξει τη νέα κυβέρνηση, πιέζοντάς την μαζί με τους δανειστές να μείνει σταθερά στο δρόμο του «ρεαλισμού», δηλαδή της πλήρους συνθηκολόγησης με τα Μνημόνια και καπιταλισμό. Αυτή είναι και η πρόθεση που κρύβεται πίσω από τη φιλική αντιμετώπιση που έχει όλες αυτές τις μέρες η νέα κυβέρνηση από ορισμένα μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ.

Όμως όπως συμβαίνει και με τους δανειστές, έτσι και η ελληνική άρχουσα τάξη δεν θα μπορούσε ποτέ έχει να έχει πλήρη εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση με «βασικό κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που ειδικότερα αποτελεί πηγή ανησυχίας για την αστική τάξη είναι η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και η αυξημένη της επιρροή, με αντανάκλαση ως την ίδια την κυβέρνηση. Γι’ αυτό τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος και τις αντιδράσεις που εκφράστηκαν εκεί για τη συμφωνία στο Eurogroup, η μόνιμη προτροπή που γίνεται σε άρθρα και αναλύσεις αστών δημοσιογράφων είναι να απαλλαγεί άμεσα το κόμμα από τους «ακραίους που υπονομεύουν τη στροφή της ηγεσίας στον ρεαλισμό».

Στο τιμόνι ενός σάπιου καραβιού

Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται θυελλώδες σε όλα τα πεδία, στο οικονομικό, το κοινωνικό και το πολιτικό. Η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στο τιμόνι ενός σάπιου καραβιού, του ελληνικού καπιταλισμού, που το δέρνουν οι άνεμοι της ύφεσης και των απαιτήσεων των δανειστών. Ο μήνας που διανύουμε, γεμάτος υπέρογκες προβλεπόμενες δαπάνες προς τους δανειστές, θα αποδείξει ότι η κανονική εξυπηρέτηση του γιγάντιου και παρασιτικού χρέους δεν μπορεί να συνδυαστεί με μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Η κυβέρνηση έχοντας υπογράψει μια συμφωνία υποταγής στους πιστωτές και στις μνημονιακές τους πολιτικές και έχοντας συμφιλιωθεί με το ρόλο του διαχειριστή του καπιταλισμού και της κρίσης του, θα βρίσκεται διαρκώς παγιδευμένη στην άχαρη πρακτική της παραβίασης όλων των βασικών προεκλογικών δεσμεύσεων του κόμματος. Κανένα από τα κύρια μέτρα του προγράμματος της Θεσσαλονίκης δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της συμφωνίας του Eurogroup.

Αυτό που θα επιβεβαιωθεί στις επόμενες λίγες βδομάδες είναι η θεμελιώδης πολιτική εκτίμηση των κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία η ηγεσία και οι απολογητές της συνήθιζαν να χλευάζουν: καμία πραγματική βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο των εργατικών μαζών δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς τη εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανατροπής του καπιταλισμού και εγκαθίδρυσης μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας.

Σταμάτης Καραγιαννόπουλος - Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Ψήφισμα Κομμουνιστικής Τάσης στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ομιλία εκπροσώπου της

(Όπως δημοσιεύεται στο  www.marxismos.com )

Διαβάστε την ομιλία που εκφώνησε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ένας από τους εκπροσώπους της Κομμουνιστικής Τάσης, ο Σταμάτης Καραγιαννόπουλος, καθώς και το ψήφισμα που κατέθεσε εκ μέρους της Τάσης.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

η θέση της Κομμουνιστικής Τάσης για τη συμφωνία και τις τελευταίες εξελίξεις είναι γνωστή.

Μπροστά σε τέτοιου είδους εξελίξεις, σε μια εσωκομματική συζήτηση έχει ουσία τα μέλη του κόμματος να αξιολογήσουν ποια πολιτική φωνή μέσα στο κόμμα είχε έγκαιρα προειδοποιήσει για αυτές. Έτσι λοιπόν, κάθε καλόπιστος αριστερός αγωνιστής θα παραδεχτεί ότι οι βασικές προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Τάσης προς την ηγετική ομάδα τα τελευταία 2 χρόνια  επιβεβαιώθηκαν, μία προς μία.

Σας λέγαμε σύντροφοι της ηγετικής ομάδας: είναι λάθος να υιοθετείτε τη διαπραγμάτευση σαν μέθοδο για την ανατροπή της λιτότητας και των Μνημονίων. Η δογματική εμμονή σας στη διαπραγμάτευση, σας έκανε σήμερα να αποδέχεστε ότι η εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά «μονομερή ενέργεια». 

Σας λέγαμε σύντροφοι της ηγετικής ομάδας: μην αναγνωρίζετε το χρέος και την υποχρέωση της κανονικής εξυπηρέτησής του. Σήμερα, αυτό σας οδηγεί να το αποκαλείτε δημόσια «βιώσιμο» και να αποδέχεστε την επιδίωξη «πρωτογενών πλεονασμάτων», η οποία πάνω στο σαθρό έδαφος της καπιταλιστικής οικονομίας θα σας οδηγήσει αναπόφευκτα σε νέα μέτρα λιτότητας και σε πλήρη εγκατάλειψη των προεκλογικών δεσμεύσεων.

Σας λέγαμε σύντροφοι της ηγετικής ομάδας : μην παίρνετε θέση στο ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή», γιατί το πραγματικό, θεμελιώδες δίλλημα για  τους εργαζόμενους είναι μόνο το δίλλημα «καπιταλισμός ή σοσιαλισμός». Υπερασπίζοντας σαν δόγμα την παραμονή στην Ευρωζώνη, αναγκάζεστε τώρα να δεχτείτε και τους εκβιασμούς των αφεντικών της Ευρωζώνης. 

Σας λέγαμε σύντροφοι της ηγετικής ομάδας: συμπληρώστε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με ριζοσπαστικά και σοσιαλιστικά μέτρα όπως η διαγραφή του χρέους, η κοινωνικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας και η κοινωνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων – ξεκινώντας από τις κερδοφόρες – για να μπορείτε να χρηματοδοτήσετε αυτό το πρόγραμμα. Όμως εσείς προτιμούσατε να θεωρείτε ρεαλιστικό να χρηματοδοτηθεί αυτό το πρόγραμμα από την ΕΕ, δηλαδή από την ίδια την τρόικα.

Και σήμερα, ο φόβος σας για τα αναγκαία ριζοσπαστικά και σοσιαλιστικά μέτρα σας οδήγησε να αυτοπεριορίζεστε στα ασφυκτικά πλαίσια του παρόντος μνημονιακού προϋπολογισμού και έτσι να αναβάλετε, ακόμα και αυτό το μίνιμουμ πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για το απροσδιόριστο μέλλον.

Σύντροφοι της ηγετικής ομάδας, παρά την πρώτη σας σοβαρή συνθηκολόγηση, θεωρητικά, μπορείτε ακόμα να αλλάξετε πορεία και να ακολουθήσετε την αναγκαία ριζοσπαστική, σοσιαλιστική πολιτική. 

Αυτή τη στιγμή έχετε έναν επιπλέον λόγο να το κάνετε : είναι ο άμεσος κίνδυνος με αυτές τις άτακτες υποχωρήσεις σας, αν σε λίγες μέρες αναγκαστείτε να φέρετε τη συμφωνία στη Βουλή, πρακτικά ο ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί να συγκυβερνά - μετά τους αντιδραστικούς, αστούς ΑΝΕΛ - με τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. 

Ο κίνδυνος λοιπόν, είναι πολύ σοβαρός για να συνεχίζει το κόμμα και η ΚΕ να εμπιστεύονται χωρίς όρους μια κυβέρνηση που άρχισε να αθετεί θεμελιώδεις δεσμεύσεις. Γι’ αυτό λοιπόν, η Κομμουνιστική Τάση προτείνει η ΚΕ να αποφασίσει το περιεχόμενο του ακόλουθου συνοπτικού ψηφίσματος. 

«Ψήφισμα για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ

Η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ επανεπιβεβαιώνει την υποστήριξή της στις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματος και στις ιδρυτικές πολιτικές και προγραμματικές του αρχές. Καλεί την κυβέρνηση να ματαιώσει άμεσα τη συμφωνία παράτασης του Μνημονίου που υπέγραψε με τους πιστωτές και τους βουλευτές του κόμματός μας να την καταψηφίσουν, αν και όταν αυτή έρθει για έγκριση στη Βουλή. 

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε και υποστηρίζει μαζικά ο ελληνικός λαός πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως και χωρίς να ζητείται η έγκρισή του από τους πιστωτές.»